Door Jimmy Peeters
13 november 2022
Kapelletjes in Kortenberg
Elke jaar sta ik op de hobbytentoonstelling van Kortenberg. Om elk jaar niet opnieuw dezelfde foto's te laten zien, werk ik met thema's. Zo dacht ik er dit jaar aan om alle kapelletjes van heel Kortenberg te fotograferen en te tonen.
Kortenberg telt 33 geïnventariseerde kapelletjes, vrij toegankelijk. Er zijn er meer, maar deze bevinden zich op privégronden, zoals in de tuinen van een aantal Kortenbergenaren. Deze zijn niet publiekelijk toegankelijk en daarom ook niet interessant om aan een breder publiek te tonen.
Eerst moest ik info verzamelen hoeveel kapelletjes er waren, hoe ze noemden en waar ze zich bevonden. Daarna trok ik erop uit op ze allemaal te fotograferen. Maar ik stuitte op 2 problemen.
De St.-Jozefkapel in de Lelieboomgaardenstraat in Erps-Kwerps was net voor een groot deel afgebroken om te worden gerestaureerd.
En de Kapel van O.L. Vrouw van Scherpenheuvel in de Dorpsstraat in Meerbeek was aan het zicht onttrokken door de overvloedige plantengroei. Hier vroeg ik aan de gemeente om ze hier iets konden aan doen. Tentoonstelling, weet je wel. En ik zou ook een fotoboek maken om op de tentoonstellingen te kunnen aanbieden.
Maar de grond waar de kapel op staat is privé en dus kon de gemeente Kortenberg niets doen, maar ze gingen de eigenaar opzoeken. Bleek dat die overleden was en de feitelijke eigenaar werd niet gevonden. Om de publicatie van mijn fotoboek niet in gevaar te brengen, heeft de gemeente Kortenberg toch het kapelletje ontdaan van alle beplanting.
Het boek laat nog even op zich wachten tot de St.-Jozefkapel in de Lelieboomgaardenstraat afgewerkt is.
1 Oktober 2022
Alles weg...
Het was begin juni. Ik kwam net terug van een 5-daags muziekfestival waar ik veel foto's heb kunnen maken. Al die foto's gaan op een apparte server.
Maar... Door een probleem op mijn NAS (Network Attached Storage), ben ik momenteel AL mijn foto's kwijt.
Ik heb een backup van mijn originele RAW-foto's tot en met 15 april 2022, maar door een probleem met de backup is die daarna gestopt. En je kent dat: ik zal dat kleine werkje wel eens nakijken, maar nu niet. Het zou me verwonderen dat er net nu iets zou gebeuren.
En toch gebeurde het. De folder met foto's is gedeeld over het netwerk. Ik wou echter de folder niet meer delen, daar er problemen mee waren. Maar door de folder niet meer te delen, verdween deze met alle inhoud.
In een windows-omgeving blijft de map en alle data staan als je de "deling" weghaalt, maar niet op een Synology.
Ik heb de harde schijven naar een datarecuperatiebedrijf gestuurd, waar ze 4 weken zouden blijven om alle data te recupereren. Na 4 weken kreeg ik berichtdat er ongeveer 13.000 foto's zouden teruggevonden zijn. 13.000 van de 100.000 die ik eigenlijk kwijt ben. Ik meld dit en men stuurt me de "thumbnails" door (miniatuurweergaves van de bestanden), zodat ik al eens kan nakijken. Ik krijg dan 4000 thumbnails door...
Daar was ik niet gelukkig mee en heb dat gemeld. Dus ging men het dossier terug openen om nog eens te kijken wat ze konden terugvinden. Omdat ik ook zei dat ze maar een fractie van de verloren bestanden konden terugvinden, ik dan ook maar een fractie van het factuur zou betalen, vonden ze ineens meer dan 54.000 bestanden. Enkel foto's. Maar ik moest weer vragen of ze geen filmpjes konden terugvinden of Photoshopbestanden.
Na uiteindelijk 8 weken op mijn harde schijven en bestanden moeten te wachten, liet ik dan maar alles terugkomen. Nu moet ik nog meer dan 54.000 foto's en filmpjes nakijken en terug op de server plaatsen. Werk aan de winkel dus.
28 Juni 2022
2 jaar fotozoektochten
We spreken
begin 2020, Covid-19 doet zijn opgang. Er worden ons regels opgelegd en we
moeten binnen blijven. Sporten mag, maar binnen een straal van 10 kilometer.
En dan was
er een zekere Luc Vander Elst, een journalist van in de 60. Hij maakte in 2020
een boekje met 10 wandelzoektochten om de mensen aan het wandelen te krijgen in
eigen streek.
10 wandelzoektochten tussen Leuven, Mechelen en
Brussel. Elke wandeling bracht ons naar een gemeente in de buurt. Samen met de
wegwijzer die in het boekje stond, mochten we op zoek naar antwoorden op een
aantal vragen en mochten we fotootjes zoeken die tijdens de route gemaakt werden.
40 vragen en foto’s per tocht.
3 Februari 2022
7 Kampenhoutse Kunstenaars
Het begon in 2020 toen ik mijn kandidatuur instuurde om deel te nemen aan de tentoonstelling van de "7 Kampenhoutse Kunstenaars" in onze gemeente Kampenhout. We waren dus met 7 en probeerden de bezoekers een mooi beeld te geven van het gevarieerde en creatieve kunstlandschap dat we in Kampenhout hebben: van schilderkunst over fotografie naar meer hedendaagse kunstvormen als digitale kunst en creaties met recyclagemateriaal.
Door Corona werd de tentoonstelling tot twee keer toe uitgesteld, maar eindelijk mochten we onze werken laten zien aan het groter publiek.
De foto's zijn tot stand gekomen dankzij inspiratie en fantasie en ze zijn allemaal binnenshuis gemaakt.
"De 4 elementen",
"What Else", "Rondje kleur", "Het ijzeren
ontbijt",... Allemaal namen waar je al iets kan bij inbeelden maar komt jouw idee overeen met het mijne? Bekijk ze allemaal via de gallerij.
15 Januari 2022
7 Kampenhoutse Kunstenaars op RingTV
https://www.ringtv.be/nieuws/na-uitstel-expo-de-7-kampenhoutse-kunstenaars-eindelijk-van-start-gegaan
17 Januari 2022
7 Kampenhoutse Kunstenaars op HLN
https://www.hln.be/kampenhout/zeven-kampenhoutse-kunstenaars-fotograaf-en-schilder-laten-in-hun-ziel-kijken~a4977fdd/
Artikel & Foto: © Vertommen
Z
even Kampenhoutse Kunstenaars: fotograaf en schilder laten in hun ziel kijken
Ein-de-lijk is het zover. Nadat corona tot twee keer toe roet in het eten gooide, werd de expositie ‘Zeven Kampenhoutse Kunstenaars’ zaterdag officieel geopend. En dit jaar gaat het tweejaarlijkse platform voor lokaal kunsttalent door in het gloednieuwe cultuur- en beleefcentrum De Krop. Met zeven waren ze er vandaag niet, maar fotograaf Jimmy Peeters en schilder Philemon De Winter lieten graag in hun ziel kijken.
Bij de binnenkomst in De Krop wordt alvast een voorproefje gegeven van het moois dat op de eerste verdieping staat tentoongesteld. Achter de balie staat Hilaire Vanhove, schepen van cultuur. “Met deze tweejaarlijkse expo willen we lokale kunst in de kijker zetten.” Niet alleen blijkt de Kampenhoutse grond een ideale kweekgrond voor witloof te zijn, ook ontspruit er heel wat lokaal talent. “We doen dit al twintig jaar”, zegt Vanhove, “één expo om het jaar. Tel maar uit: dat zijn zeventig kunstenaars. Soms denk ik: ze zijn zeker op? Maar dan blijkt het tegendeel waar te zijn.”
Kampenhout maakt er een punt van in te zetten op lokaal. “Tijdens Kampenhout Swingt, ons jaarlijkse muziekfestival, zorgen we er steeds voor dat het eerste optreden er een van eigen bodem is.” Volgens het eigen reglement zal er dit jaar bovendien een tweede editie van de ‘Zeven Kampenhoutse Kunstenaars’ georganiseerd moeten worden. “Deze editie is eigenlijk die van 2020. Editie 2022 zal later dit jaar plaatsvinden.” Er rest de schepen van cultuur dus weinig tijd om zeven nieuwe gezichten te vinden. Maar Vanhove is er gerust in. “Ze zullen wel komen!”
Woorden tekort
In het zaaltje boven de foyer staat Philemon De Winter trots naar zijn artistieke worp. De Franse Vlaming woont sinds enige tijd in Kampenhout. “Ik kom soms Nederlandse woorden tekort, maar met verf kan ik me beter uitdrukken.” Philemon staat even stil bij ‘Gevoelens na 11 - 09 - 2001', een werk dat ook bij hem in de woonkamer hangt. Vooraan staat Nadia. “Ik kwam haar tegen op een reis, en vroeg haar of ik een foto mocht maken. Afhankelijk van mijn eigen humeur lees ik haar blik op het doek anders.” Het werk van Philemon staat bol van de symboliek, en heeft vaak een oosterse flair. ‘Liefde aan de top’ is ontstaan tijdens de pandemie, en verbeeldt het isolement van de kunstenaar. “Ik ben nogal sociaal aangelegd, dus ik heb erg geleden onder dat isolement. De wereld is ontploft. Bovenaan het doek staat het Chinese teken voor ‘liefde’. Verder staat iedereen in zijn eigen hoekje.”
‘Tevredenheid’ beeldt een oosterse dame af. “Aan haar blik heb ik lang gewerkt. Het is de blik van een vrouw die net gevreeën heeft,” zegt Philemon. Het is de eerste keer dat deze Franse Vlaming zijn werk aan het grote publiek toont. Spannend, wat daarmee stelt een kunstenaar zich open voor kritiek. “Ach,” zegt hij, “kritiek is gemakkelijk. Er zijn veel mensen die denken dat ze zoiets ook zelf kunnen. Maar zelf iets doen is moeilijker.” In een schriftje kunnen mensen iets kwijt over de ervaring. “Daarin lees ik toch vooral positieve commentaren. Dat doet deugd.” Ook in zijn blik is tevredenheid af te lezen.
To boldly go
Wat verder hangt het werk van Jimmy Peeters. Geen schilderijen, maar foto’s, al moet een bezoeker toch twee keer kijken. “Als mensen mijn ‘Skyline van bouten en schroeven’ bekijken denken ze dat het een foto is van Dubai. Pas op het tweede gezicht komt de reactie: hey, wow, wat is dat. Daar ga ik voor als fotograaf.” Speciaal voor de expositie maakte Jimmy allemaal nieuw. Geen Kampenhoutse sfeerbeelden, maar stuk voor stuk foto’s met huis-tuin-en-keukenmateriaal. “Dank u corona!” Voor ‘To boldly go where no man has gone before’, een uitspraak die elke zelfverklaarde ‘Trekkie’ zal herkennen, lijkt Jimmy zijn telelens naar de ruimte gericht te hebben. “Eigenlijk kom ik uit de toekomst,” lacht hij. “Nee serieus, nu laat ik in mijn kaarten kijken, maar eigenlijk heb ik gewoon wat olie met water gemengd, en de foto wat ingekleurd.” Een buitenaards resultaat.
De composities van Jimmy blinken stuk voor stuk uit in doordachtheid. “De ingeving komt spontaan, maar in de compositie kruipt veel werk.” ‘Honing’ toont een druppel honing die zich langzaam een weg naar beneden baant over drie lepels. “De lepels heb ik in twee blokken Isomo gestoken. Zwart doek erachter, en een potje eronder om de smosboel op te vangen. Vanzelfsprekend heb ik de honing nadien gewoon terug in het potje gestoken.” Het enthousiasme van Jimmy werkt aanstekelijk. “Zie me hier staan tussen al die andere kunstenaars denk ik soms. Chris De Nys bijvoorbeeld heeft al een leven lang ervaring met kunst. En daarnaast sta ik. Jimmy, die sinds een paar jaar foto’s is beginnen nemen.”
24 November 2021
De herfst, paddestoelen dus
Het is weer herfst. En wanneer het herfst is, zijn er weer paddestoelen. In alle vormen en maten. Grote, kleine, enkelingen, in groep, in een cirkel. Er een foto van nemen, mag. Maar je mag ze niet plukken, laat staan ze opeten. Geniet van hun pracht want ze zijn nuttig. Ze leven van afgestorven materiaal en ruimen dus eigenlijk de natuur op.
20 Juni 2021
Klaprozen in bloei
Het is de tijd van de klaprozen. Overal duiken ze op. In de velden, tussen het graan, in de bermen, zelfs hier en daar wurmen ze zich tussen de stoeptegels door, tegen de gevel van een huis.
Ze lijken zeer kwetsbaar door hun tengere stengel, maar het zijn echte doorzetters.
Klaprozen waren de eerste bloemen die terug begonnen te groeien op de stukgebombardeerde velden tijdens de Eerste Wereldoorlog. De klaproos staat dan ook symbool voor troost en dodenherdenking doordat de velden in Noord-Frankrijk en België rood kleurden van de klaprozen.